Z Locorotondo wyruszyliśmy dalej i po drodze zajrzeliśmy do miasteczka Cisternino. Mówi się o tym miejscu, że jest urocze i piękne. To prawda. Po obejrzeniu tylu pięknych miejsc byliśmy już nieco zblazowani, ale Cisternino okazało się całkiem ładne. Z pozoru i na pierwszy rzut oka, powitały nas mało ciekawe i zwyczajne ulice…

 

Ale gdy się wie, w którą boczną uliczkę skręcić….to miasteczko ukazuje swoje ładniejsze tajemnice :o) Na przykład taki uroczy domek…

 

Wszędzie widać już znaki nadchodzących Świąt i dekoracje można wykonać z prawie wszystkiego :o)

 

Dbałość o szczegóły – nawet zwykłe drzewko ma swoje ozdoby…

 

Niestety mieliśmy niewiele czasu i musieliśmy jechać dalej. O tej porze roku szybko robi się ciemno, a chcieliśmy jeszcze parę rzeczy zobaczyć zanim ostatecznie dotrzemy na nocleg do Taranto. Po drodze zawitaliśmy więc do nobliwej i eleganckiej miejscowości Martina Franca. Oglądaliśmy ją jednak już po ciemku. Mimo to urzekła nas swoim urokiem i pięknem. Architektura jest tu bardzo bogata w ozdoby. Popatrzcie sami…

 

Piękne kościoły i piękne bramy…

 

Nawet zwyczajne drzwi są ładnie ozdobione…

 

Na głównym placu są już Gwiazdkowe dekoracje…

 

 

W sklepach stada Mikołajów :o)

 

Tymczasem w bocznej uliczce…

 

Trochę mało czasu mieliśmy na tę piękną miejscowość, ale choć przez chwilę chłonęliśmy tę atmosferę. Czas na Taranto :o) Taranto to duże miasto, zupełnie inny charakter miejsca niż tych, które dotychczas odwiedzaliśmy. Duże, tłoczne i głośne miasto, nieco zatłoczone i niestety mocno zaniedbane. Przepiękne, stare, historyczne budynki powoli niszczeją. Na ścianach są graffiti, na ulicach leżą śmieci…Jeśli jednak przymknie się na to oko, można znaleźć perełki również i tutaj.

Podziw budzi duży port i zamek nawiązujący do czasów dawnej świetności.

 

Z miasta na starówkę prowadzi most, na którym zakochani wieszają kłódki. Tym razem znalazł się tu nawet welon jakiejś świeżo upieczonej panny młodej :o)

 

Gdzie nie spojrzysz – widać znaki dawnej świetności…

 

I tajemnicze stworzenia strzegące tajemnic mieszkańców…

 

Co prawda sklepy reklamują jakieś wysoce podejrzane wyroby mięsne….

 

Ale gdy wejdzie się głębiej w boczne uliczki, można znaleźć prawdziwe perełki sztuki ubarwiające to miasto…

 

 

 

 

 

Są też piękne i bogato zdobione bramy, częściowo porośnięte już roślinami i mchem…

 

I oczywiście piękna katedra:

 

Niektóre uliczki są piękne i zadbane.

 

Inne jednak są zaniedbane i brudne. Ale zawsze można tu coś ciekawego znaleźć. Jak na przykład tę skomplikowaną instalację rynnową :o)

 

Albo zawiłe labiryntowe schody :o)

 

Są tu kolczaste domy (ktoś wie do czego służą te kolce?)…

 

I pudełka patrzące na Ciebie wymownie z jakimś takim smutkiem…

 

Uliczka z muralem zapraszającym do mięsnego…

 

…sąsiaduje z oznakami dawnej świetności. Miasto kontrastów.

 

W jednej z bocznych uliczek, znienacka natrafiliśmy na niedużą kafejkę serwującą przepyszną włoską kawę. Prawdziwy rarytas dla tych, którzy wiedzą jak tu trafić :o)

 

A gdy weszliśmy do środka, okazało się, że jest to również (zgodnie z nazwą) miejsce dla wielbicieli książek :o)

 

Książki były dosłownie wszędzie, nawet w lodówce :o)

 

Zwiedzanie Tarentu zakończyliśmy na nadmorskim bulwarze.

 

Zostawiamy więc Tarent, z jego dawną wspaniałością i ambicjami i kierujemy się dalej – do pięknego Lecce, gdzie mamy następny nocleg. Ale o tym w następnym odcinku :o)